انتشار ویروس‌ها توسط پرندگان وحشی

به گزارش Pursuit، دکتر میشل ویل با مطالعه پرندگان وحشی سعی بر درک چگونگی انتشار ویروس‌ها توسط پرندگان در سراسر جهان دارد. 99% ویروس‌های جدا شده از پرندگان وحشی هنوز ناشناخته‌اند و اطلاعات کمی درمورد آن‌ها موجود است در حالیکه 1% باقیمانده، ویروس‌های قابل انتقال به حیوانات اهلی و انسان هستند.

پرندگان وحشی قابلیت انتشار گسترده‌تر ویروس‌ها را دارند زیرا علاوه بر مهاجرت و طی کردن مسافت‌های بسیار طولانی، اغلب این ویروس‌ها در آن‌ها ایجاد بیماری نمی‌کنند. انتقال این ویروس‌ها به انسان می‌تواند به‌صورت مستقیم توسط پرندگان مهاجر اطراف شهرها و یا غیرمستقیم توسط طیور صنعتی آلوده باشد. مهمترین این ویروس‌ها، آنفولانزای پرندگان است که اپیدمی سویه H5N1 و H7N1 تا سال 2018، خسارات اقتصادی و جانی زیادی در سطح جهانی به جا گذاشت.

نمونه‌گیری و مطالعه روی اردک استرالیایی و سلیم‌سانان به یافتن الگویی برای انتشار ویروس و پیشگیری از شیوع‌های ویروسی آینده و همچنین کشف ویروس‌های ناشناخته کمک می‌کند.
طیف وسیعی از ویروس‌ها توسط بسیاری از پرندگان وحشی، به‌خصوص پرندگان ساحلی، سالانه به بسیاری از نقاط جهان منتقل می‌شوند، برخی از این ویروس‌ها هنوز شناخته نشده‌اند اما برخی سال‌هاست که اپیدمی‌هایی با تلفات سنگین در سطح جهان ایجاد کرده‌اند از جمله ویروس آنفلوانزای پرندگان با سویه‌های خطرناک و جدید که خسارات مالی و جانی بسیاری برای کشورهای درگیر به وجود آوردند.

دانشگاه ملبورن اخیرا مطالعاتی روی ویروس‌های جدا شده از اردک‌ها و پرندگان ساحلی انجام داده است و دلیل انتخاب خود را اهمیت این پرندگان در انتقال ویروس دانسته است زیرا این پرندگان بدون اینکه خود بیمار شوند، ویروس را طی مهاجرت به پرندگان بومی و صنعتی و حتی انسان‌ها انتقال می‌دهند. کنترل عدم مواجهه این پرندگان با پرندگان بومی بسیار سخت است و دانشمندان دنبال یافتن روش‌هایی برای کنترل و پیشگیری این بیماری‌ها متعاقب یافتن الگوی بیماری‌زایی و انتشار این ویروس‌ها هستند.

https://pursuit.unimelb.edu.au/articles/viruses-on-the-wing