مقاومت آنتی‌بیوتیکی در حیات‌وحش
آنتی‌بیوتیک‌ها داروهایی مورد استفاده در مقابله با عفونت‌های باکتریایی هستند که تنها در مواردی که بدون درمان با آنتی‌بیوتیک و یا خودبه‌خود از بین نمی‌روند، واگیری شدید دارند و یا عوارض بیماری بسیار خطرناک است باید تجویز شوند. استفاده بیش از اندازه و نامناسب از آن‌ها منجر به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌شود.
طی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های جدیدی متعاقب واکنش‌های دفاعی باکتری، از طریق بروز جهش‌های ژنتیکی مقاوم شده و تکامل یافته‌اند، بنابراین دارو بر این پاتوژن‌ها بی‌اثر خواهدبود. غیرفعال کردن آنزیم‌های آنتی‌بیوتیک‌ها، تغییر پروتئین‌های سطحی باکتری که هدف دارو هستند و یا تغییر در نفوذپذیری غشاء در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها از مکانسیم‌های مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌هاست.
ژن جهش‌یافته مقاوم به آنتی‌بیوتیک در DNA یا پلاسمید باکتری به نسل بعد انتقال داده می‌شود. سرعت تکثیر باکتری‌ها، از بین رفتن اثر دارو و از بین رفتن باکتری‌های مفید بدن متعاقب مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها که در کنترل جمعیت پاتوژن‌ها نقش مهمی دارند، درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های مقاوم را بسیار دشوار می‌کند به طوری‌که امروزه یکی از مهمترین تهدیدات برای سلامت جهانی، بهداشت مواد غذایی نه تنها برای انسان بلکه برای تمامی گونه‌های جانوری و گیاهی محسوب شده و به علت عدم درمان‌پذیری، هر بیماری عفونی قابلیت تبدیل شدن به یک عفونت حاد و کشنده را خواهدداشت که علاوه بر خسارات مالی و تلفات جبران‌ناپذیر، در طبیعت باقی‌مانده و نسل‌های آینده را نیز درگیر خواهد‌کرد.
مصرف بی‌رویه و نادرست از آنتی‌بیوتیک‌ها حتی در یک جمعیت کوچک انسانی یا حیوانی، می‌تواند عوارض جبران ناپذیری در سطح جهانی داشته‌باشد زیرا علاوه بر انتقال پاتوژن‌های مقاومت یافته به‌صورت مستقیم، دفع باقی‌مانده‌های دارویی و ورود این مواد به آب‌های جاری از طریق فاضلاب‌ها نیز آبزیان و نیز سایر جاندارانی که از آن‌ها تغذیه می‌کنند را درگیر می‌کند. مطالعات سال‌های اخیر در سراسر جهان بر گونه‌های مختلف جانوری، وجود سویه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در حیات‌وحش را علاوه بر جوامع انسانی و حیوانات اهلی تایید کرده است.
در ایران نیز سویه‌های مقاوم از گونه سالمونلا به بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها از جمله آموکسی سیلین و تتراسایکلین در حیات‌وحش گزارش شده‌است.
سازمان‌های بهداشت جهانی و بهداشت مواد غذایی از جمله WHO و OIE و FAO در راستای سلامت واحد، راهکار‌هایی برای مقابله با مقاومت آنتی‌بیوتیکی ارائه داده‌اند که مهمترین آن‌ها سیاست‌گذاری، وضع‌قوانین، مدیریت و پایش تجویز و مصرف، آموزش، افزایش مطالعات و تحقیقات، جایگزینی آنتی‌بیوتیک‌های جدید و سایر روش‌های درمانی در کنار رعایت اصول بهداشتی است.
از آنجایی که فرهنگ‌سازی اساس اجرای قوانین است و سرانه مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در ایران 20 برابر استاندارد جهانیست،علاوه بر راهکار‌های نام‌برده، آموزش دانشجویان و دانش‌آموزان در قالب واحدهای درسی، اسلاید و فیلم‌های آموزشی، کنگره و نشست‌های علمی، تشکیل انجمن‌ها و کمپین‌ها و استفاده از فضای مجازی برای افزایش آگاهی عموم مردم از اهمیت این بحران در ایران پیشنهاد می‌شود.
دکتر فرگل باباخانی
پوستر همایش
برگزار کنندگان
همکاران
حامیان
